بازگشت همه بسوی اوست

از فيلم‌ها و مجموعه‌هاي تلويزيوني اين بازيگر مي‌توان به گل پامچال، سايه همسايه، خاله سارا، طوبي، روز باشكوه، پهلوانان نمي‌ميرند، زير بام‌هاي شهر، دبيرستان خضرا، هامون، سفر جادويي، انفجار در اتاق عمل، شهر در دست بچه‌ها، نرگس، ديدار در استانبول، رابطه پنهاني، طعمه، مستاجر، آبادانی ها، جای امن، مهريه بي‌بی، راه افتخار، بی قرار، مرد آفتابی،‌ زن امروز، تارهای نامرئی، طوطيا، شوخی، دختری به نام تندر، ميهمان مامان، پشت پرده مه و گرگ و ميش اشاره كرد.

حضور در سريال «دارا و ندار» از آخرين فعاليت‌هاي بازيگري طاهري بود و در حال حاضر نيز سريال تعطيلات نوروزی از اين بازيگر از شبكه آی فيلم پخش می شود.

بنام خدا

 خبرنگار امرداد - میترا دهموبد :

«یافته‌های باستان‌شناسی در بندر باستانی سیراف، نشان از قدرت اقتصادی ساسانیان دارد. شاخاب پارس و بندر تجاری سیراف، چهارراه تجاری میان هند، چین و کشورهای شمال آفریقا بوده‌است.»
  محمد اسماعیلی، سرپرست هیات کاوش سیراف دراین‌باره به یافته‌های تازه‌ای که در فصل جدید کاوش‌ها پیدا کرده‌اند اشاره کرد و گفت: «ایران رابط تجاری چین، هند و کشورهای شمال آفریقا بوده‌است و این نشان از قدرت ایران باستان و رونق شهر تاریخی سیراف است چراکه جایگاه اقتصادی همواره نماینده‌ی قدرت و توان یک سرزمین در دیگر زمینه‌ها نیز هم هست.»
  به‌گفته‌ی وی در کاوش‌های جدید، سفال‌های اژدری پیدا شده که این سفال‌ها به‌عنوان نماد تجارت دریایی شناخته می‌شود.
در کاوش‌های کنونی تنها به پیرامون مسجدجامع شهر سیراف که از کهن‌ترین مساجد ایران است و در دژ ساسانی سیراف واقع شده، بسنده نشده است و در «قلعه‌کهنه» نیز کاوش‌هایی انجام شده و سفال‌هایی پیدا شده که به نام «سفال قرمز هندی با پوشش براق» معروفند و از آن روزگار ساسانی هستند.
  به گفته‌ی اسماعیلی این بندر در زمان ساسانیان رونق فراوانی داشته است.
  بندر باستانی سیراف در فاصله‌ی 240 کیلومتری جنوب‌(:خاوری)شرقی بوشهر در محل بندر «طاهری» کنونی است و پیشینه‌ی آن را به روزگار ساسانی و اردشیر بابکان نسبت داده‌اند.
  بندر سیراف که به شماره 1348 در سیاهه ی(:فهرست) آثار ملی ایران ثبت شده و یکی از جاهای با ارزش و زیبای باستانی استان بوشهر است.
  بندر باستانی سیراف از روزگار ساسانی تا اواخر روزگار سلجوقی مهم‌ترین بندر ایران در آب‌های جنوبی کشور بوده است اما زلزله‌ی مرگ‌باری در نیمه‌ی دوم سده‌ی چهارم هجری به زندگی این بندر باستانی پایان داده و بعدها کیش جایگزین بندر سیراف شد. اما از آن زمان تا کنون گذر تاریخ هرگز شوند فراموش شدن این شهر نشده‌است.